Kerst - Reisverslag uit Nkandla, Zuid-Afrika van Susanne Rupert - WaarBenJij.nu Kerst - Reisverslag uit Nkandla, Zuid-Afrika van Susanne Rupert - WaarBenJij.nu

Kerst

Door: Susanne

Blijf op de hoogte en volg Susanne

26 December 2012 | Zuid-Afrika, Nkandla

Allereerst VROLIJK KERSTFEEST IEDEREEN!!!!

Jeetje mina, wat vliegt de tijd zeg. December is alweer bijna om….pfff….
En er is zoveel gebeurd en zoveel gedaan. Niet normaal gewoon.

Voor mij begonnen alle voorbereidingen op kerst al eind november. Door
alle giften van lieve mensen thuis had ik een mooi bedrag om
kerstcadeaus voor kinderen te kopen die normaal niets krijgen.
Sr Hedwig (maatschappelijk werkster) begeleid groepen (supportgroup)
kinderen met een trauma en met HIV zodat ze altijd een “uitlaatklep”
hebben. Voor deze kinderen besloten we iets speciaals te doen. Voor
een grote groep was al cadeaus geregeld, maar je zult altijd zien dat
er dan toch nog kinderen niets krijgen. In dit geval waren er 20
kinderen waarvoor geen cadeau was. Voor deze kinderen zou ik dus wat
gaan kopen.

Tijdens het bezoek van mijn moeder en zus waren we bij een
traditioneel genezer geweest. Een oudere man met 3 vrouwen en ik weet
niet hoeveel kinderen en kleinkinderen. (de laatste keer waren het er
rond de 30). Dit gezin heeft werkelijk niets over en om iets
bijzonders voor ze te doen heb ik ook voor dit gezin kerstcadeautjes
gekocht.

Dan zijn er de kinderen in het weeshuis (= 44) die zeker al wat
krijgen, maar die ik iets bruikbaars mee wilde geven. En zoals altijd
bleken er nog eens 30 kinderen te missen op de lijst voor het grote
kerstfeest op 12 december waardoor ik ook voor deze kinderen nog wat
heb gekocht.

Met nog wat reserve pakketjes heb ik voor in totaal 150 kinderen
kerstcadeaus staan inpakken!!!!! = 32 rollen inpak papier en bijna 66
meter plakband! (en heel veel uren)
Omdat het zoveel kinderen waren heb ik voor het gros een pakketje
gemaakt: een drinkbeker in een leuk kleurtje, een tandenborstel, een
tube tandpasta, een washand, zeep, lippenbalsum (zijn ze hier dol op),
en vaseline. En dat samengevoegd met allerlei lekkers.
Voor de kinderen van de supportgroup heb ik persoonlijke cadeaus
gekocht: voetballen en een nieuwe sportieve korte broek voor de
jongens, en voor de meiden afhankelijk van hun leeftijd: een pakketje
met nagellak en allerlei verzorgingsproducten voor de oudere meiden.
Kleurboeken, potloden, schriftjes, etui, een pallet met waterverf en
andere knutselspulletjes voor de jongere meiden en poppen voor de
aller jongsten.
De 30 kinderen die later aan de lijst zijn toegevoegd kregen ook wat
anders: jongens kregen een voetbal en de meiden een pakketje met
kleurpotloden, een schrift, de beker met inhoud zoals hierboven en een
zelf gehaakt knuffeltje die Inge (vriendin van mij) met een groep
vriendinnen heeft gehaakt. Super leuk en Onwijs bedankt Inge, dit was
een bijzonder cadeau voor de kinderen!
Ook alle meiden van de familie van de traditioneel genezer kregen zo’n
knuffeltje!
Het koste me meerdere tripjes naar de grote stad, maar het is gelukt!!!
100 tandenborstels, vaselinepotjes, zambuk (= lippenbalsem) tubes
tandpasta, stukken zeep, bekers, washandjes later, Naast de vele
andere cadeautjes en de 30 voetballen was het maar mooi gelukt. En wat
hebben we gelachen om het gezicht van de dame achter de kassa toen ze
al die dingen moest scannen!!!
Super super super super bedankt iedereen die een donatie heeft gedaan.
Het zien van zoveel blije gezichten zegt meer dan wat dan ook!

Op 12 december begonnen alle kerstfestiviteiten hier. Er was een
kerstfeest gesponsord door een eigenaar van een supermarkt hier uit
het dorp. Een kerstfeest speciaal voor kinderen die onder het Sizanani
project vallen. Zeer bijzondere gift!
Een groot feest waarbij de kinderen van Sizanani een nieuwe schooltas
krijgen, en een zakje met allerlei lekkers. De eigenaar zorgt voor een
versnapering en Sizanani doet de rest.
Het was een zeer geslaagde dag. Vanaf ’s morgens vroeg reden onze
drivers af en aan om kinderen die om wat voor reden dan ook door
Sizanani Outreach worden begeleid op te halen vanaf verzamelpunten.
(door de enorme afstanden is het niet te doen om kinderen thuis op te
halen. De kinderen die te ver van de asfalt weg wonen kunnen het feest
daardoor helaas niet bijwonen, maar zij krijgen later wel een tas).
Het was echt een groot feest met dans, zang, gebed en heel veel blije
kindergezichten!
De kinderen straalden toen hun naam werd genoemd om een cadeautje op
te komen halen. Super!!!

Helaas was de dag daarna een dag van afscheid. Bijna alle kinderen
zijn nu voor de kerstdagen en de schoolvakantie naar huis (dat wil
zeggen naar een ouder als ze die nog hebben en anders naar familie).
Het is stil, erg stil in het weeshuis nu.

Ineens bleek dat we een lang weekend hadden vanwege een vrije dag op
16 december.
Samen met 1 van de meiden die voor Sizanani werkt bedachten we
vrijdags (tussen het muffins bakken door: of ik even 50 muffins wilde
bakken voor een ander kerstfeest) om het weekend wat leuks te gaan
doen. Maar tsja het is hier vakantie dus het zou wel eens super druk
kunnen zijn. Ik had al gehoord dat deze zeer hartelijke, altijd
vrolijke en goedlachse jonge vrouw het thuis heel zwaar heeft omdat
zij samen met haar oma zorgt voor 5 mentaal geretardeerde ooms. Des te
meer reden om er alles aan te doen om iets leuks voor elkaar te
krijgen. En het was geen toeval meer, de eerste accommodatie in St
Lucia had diezelfde avond nog een plek voor 2. En omdat ik haar ook
heel graag iets bijzonders mee wilde geven ook gekeken of er nog een
turtle tour mogelijk was…..nog 2 plaatsen beschikbaar. Sr Carola was
zo blij voor Siphiwe dat ze met mij op pad kon dat we de middag vrij
kregen en we konden dus gelijk vertrekken. Wat was het gezellig!!
Bijzondere gesprekken, een zeer zeer blije Siphiwe die de stress zo
hoog had zitten dat ze dit echt even nodig had. Het kwam allemaal
precies op tijd. Het zien van haar gezicht was het allemaal al zo
waard. Ze straalde, lachte en we hadden aan een stuk door dikke lol.
En dat was nog niet alles. Er moet iets zijn geweest dat heeft
begrepen hoe belangrijk dit voor Siphiwe was want de turtle tour was
er een om nooit meer te vergeten!
Als het laag water is mogen er 2-3 gecertificeerde voertuigen met gids
het strand op. Alleen bij laag water omdat ze dan dicht langs de
waterlijn kunnen rijden zonder dat er kans is dat de nesten van de
schildpadden worden beschadigd. De schildpadden komen eind van de
middag en gedurende de avond het strand op om hun eieren te leggen
(gedurende half november – half januari). We werden deze keer om 19.00
uur opgehaald. Tijdens onze tocht op het strand kwamen we eerst 4
loggerhead schildpadden tegen. Allen weer op weg naar de oceaan, klaar
met het eieren leggen voor die dag. (een loggerhead schildpad legt per
nest zo’n 100 eieren en doet dat zo’n 5 maal in een aantal dagen). Dit
was al fantastisch om te zien. Maar toen, op onze weg terug: een
leatherback schildpad: de grootste soort ter wereld op weg om haar
eieren te gaan leggen. Wat een ervaring!!! Deze schildpad is zo enorm
groot, het was echt indrukwekkend. We hebben het hele proces van
dichtbij kunnen zien. Het graven van haar nest met haar achterste
flippers, het leggen van de eieren (zo groot als golfballen) en daarna
het sluiten van het nest waarna ze een eindje verderop ging beginnen
aan een tweede nest, maar dan als afleidingsmanoevre dus zonder
eieren. Een leatherback schildpad legt per nest zo’n 150 eieren en dat
zo’n 8 keer in een aantal weken tijd = ongeveer 1000 eieren…..
Om 2.00 uur lagen we uitgeput maar meer dan voldaan in bed. De
volgende ochtend eerst St Lucia even bekeken, daarna ontbeten op het
strand en via het wildpark weer naar huis gereden. Echt genieten, niet
alleen voor mij, maar met name ook voor Siphiwe. Een super weekend!!!

Vorige week vrijdag was het kerstfeest voor alle medewerkers van
Sizanani (zo’n 60 man). Ook al zo’n gezellig feest. Hiervoor hadden we
lootjes getrokken.
Een feest hier start rond een uurtje of 10 in de ochtend en duurt tot
na de lunch en er is altijd een maaltijd. (dat het zo vroeg begint
heeft te maken met het feit dat mensen hier nog een stuk met taxi’s
moeten om naar huis te gaan en die rijden maar tot een bepaald
tijdstip).
Op uitdrukkelijk verzoek van iedereen was ik overstag gegaan om
pizza’s te bakken als bijgerecht. Gevolg: om 6.00 uur ’s ochtends was
ik al druk in touw. Het andere onderdeel van de maaltijd was een soort
van rijst en vlees, veel vlees. Ik ben nog geen zulu tegen gekomen die
vegetarisch is. Ze houden hier zo super veel van vlees. De mannen
stonden vanaf 9.00 uur aan een stuk door voor 60 man vlees te braaien.
Maar het was een meer dan geslaagd feest met wederom zang en dans (en
zingen kunnen ze hier!!!)

Daarna op naar de traditioneel genezer en zijn familie. Dit was zo
bijzonder. De kinderen waren zo super blij met hun cadeaus!!! Van sr
Hedwig kregen ze ook allemaal een schooltas. Deze kinderen hebben
werkelijk niets en kregen nu van alles voor hunzelf. Mr Kaniyle zelf
was zo blij voor zijn kleinkinderen dat hij spontaan begon te dansen.
Deze gezichtjes vergeet ik nooit meer. Die zeiden meer dan genoeg! Mr
Kaniyle wilde nog met mij op de foto met het verzoek dat ik die zou
opsturen. Dan had hij als traditioneel dokter een foto met een andere
dokter.

Tsja en toen kwam het echte kerstfeest! Kerst met de nonnen,
kerstfeest terwijl het super mooi weer is, hoe bijzonder is dat!
Kerstavond begon met een soort van kerstspel met de nonnen, stilstaan
bij het feit dat Jezus werd geboren. Daarna was een diner in het
klooster gevolgd door de avond mis. Deze zou om 20.00 uur moeten
beginnen, maar volgens goed afrikaans gebruik werd dat een half uurtje
later. Om even over 11 verlieten we de kerk weer. Het was echt heel
bijzonder. Een gecombineerde Engelse/Zulu mis. En de mensen hier
kunnen zo mooi zingen, het koor was in topvorm echt super! Er werden
ook nog een flink aantal kinderen gedoopt, dat maakte het nog een
beetje extra bijzonder. Oh babies en kinderen gaan hier gewoon mee
naar de kerk. Niemand kijkt raar op als er een klein kind begint te
huilen, het kan hier allemaal.
Vanmorgen kerstontbijt op het klooster gevolgd door een kerkdienst en
daarna een speciale super lekkere kerstlunch wederom op het klooster.
Daarna het uitwisselen van de kerstcadeaus. Ik kreeg van de nonnen een
tas vol met allerlei moois! Lief lief lief! Mam en Jorine hadden
ervoor gezorgd dat er vanuit Nederland ook iets bijzonders was:
delftsblauwe mokken van Blond, voor iedere non 1. En wat waren ze er
blij mee!!!! Het pakket wat mam had opgestuurd was net op tijd
aangekomen waardoor er ook nog een lading stroopwafels en stroopkoeken
Voor Eric en Debbie waren er de sloffen in de vorm van klompen, lachen
gieren brullen!

Vanavond was al even zo bijzonder. Ik had besloten niet naar het
klooster te gaan om te eten, maar te gaan koken voor de mama’s en
kinderen die hier zijn. In totaal waren we met z’n 12en. Gisteren heb
ik uren in de rij gestaan in de supermarkt om de ingrediënten te
kopen. De rij voor de kassa begon al bij de ingang. En het was warm
super warm in de supermarkt. Wat was ik blij dat er een manager naar
me stond te wenken (het duurde een paar minuten voordat ik door had
dat ze mij bedoelden) om vooraan in de rij te komen. Normaal hou ik
daar totaal niet van. Ik ben niet anders dan de anderen door mijn
huidskleur, maar nu heb ik er gretig gebruik van gemaakt.
3 maal raden wat er op het menu stond: jawel Pizza!!! En muffins,
boterkoek en appelflappen (zodat alle kinderen wat konden maken) Wat
een gezellige avond!! Iedereen was zo blij met deze bijzondere
maaltijd, er werd gezongen en we hadden zoveel lol! De mama’s hadden
graag bij hun eigen gezinnen willen zijn nu, maar nu waren we met
elkaar een gezin en we hebben met elkaar een super leuke avond gehad!

Tsja en nu zit het er bijna op. Nog 2 nachtjes. Ik kan het me nog niet
zo goed voorstellen. Dit is zo thuis, ik heb het zo goed hier. (en het
weer is hier zo prachtig op het moment). Het afscheid zal zwaar
worden.
Zo, na dit uitgebreide epistel ga ik nu maar vast wat dingetjes bij
elkaar zoeken. Morgen nog een leuke dag, ben benieuwd wat die gaat
brengen.
Tot snel allemaal!

  • 26 December 2012 - 17:19

    Robert:

    Hallo Susanne,

    Wat moet het een bijzondere kerst voor je zijn, als je voor zoveel mensen wat kunt betekenen.
    Inmiddels gaat hier het Kerstgevoel over in dat van de top2000, maar de zang die jij hebt gehoord zal veel langer naklinken.

    Alvast de beste wensen voor 2013.


  • 27 December 2012 - 00:33

    Madeleine:

    Niets aan toe te voegen Dank!!!!!
    Merry Christmas
    and take care of your self!!!

  • 27 December 2012 - 14:53

    Anja Gerritsen-Schuur:

    Wat een indrukwekkend verslag Suzanne, word je stil van . Een heel goed , liefdevol 2013 gewenst.

  • 31 December 2012 - 14:09

    Fam. Barends:

    Lieve Susanne,
    wat fijn om zulke mooie verhalen van je te lezen!
    We wensen je heel veel sterkte met afscheid nemen en hopen dat 2013 jou minstens zoveel blijdschap, liefde en geluk gaat brengen als jij in Nkandla hebt achtergelaten. Je hebt een prachtig groot hart, meid!
    We hopen je gauw te zien.
    Veel liefs van Jens, Hanna, Elles en Clemens

  • 01 Januari 2013 - 22:26

    Margien:

    Hee lieve Susanne,

    Wat een prachtig verslag van jouw kerst in den vreemde, bijzonder met hoeveel dankbaarheid en plezier jij hierover schrijft. Ben best trots dat jij dit dan toch maar even doet!!!! (had graag even bij je over je schouder mee willen kijken...) Mooi om zoveel mensen gelukkig te maken. Ik wil je voor 2013 heel veel liefde, vriendschap, geluk en gezondheid wensen en sterkte met afscheid nemen.
    Dikke tuut X
    Margien

Verslag uit: Zuid-Afrika, Nkandla

Susanne

Actief sinds 14 Sept. 2010
Verslag gelezen: 1111
Totaal aantal bezoekers 25851

Voorgaande reizen:

01 September 2014 - 01 September 2015

Itshelejuba hospital

02 September 2012 - 28 December 2012

Weer naar Nkandla

26 September 2010 - 10 December 2010

Zuid Afrika

Landen bezocht: