Geslaagd!!!
Door: susanne
Blijf op de hoogte en volg Susanne
18 November 2010 | Zuid-Afrika, Nkandla
Eindelijk kwam afgelopen week de verlossende email: Het zit er op, ik ben klaar met de studie geneeskunde. Met een 7,4 voor mijn scritpie sluit ik 6,5 jaar studeren af (oh ja en nog 2 jaar bewegingswetenschapping die ik even was vergeten 8,5 jaar studeren dus)!! Het wachten duurde lang maar dan heb je ook wat. Ik ben echt heel blij (en vele mensen hier met mij!) en opgelucht.
Hoe het hier verder gaat: Goed hoor. Ik heb de griep van de kinderen gekregen en ben vanaf vorige week woensdag tot afgelopen maandag ziek geweest, maar dat hield me niet in bed hoor...maar ik was verre van fit.
Een aantal kinderen hebben de griep ook te pakken en zijn niet fit. Ik loop vooral te vertellen dat ze niet naar de dokter hoeven (de mama's en ook de non die overdag bij de kinderen is (Sr Margaret 26 jaar oud) willen gelijk naar de dokter zodra de kinderen maar zeggen dat ze niet helemaal lekker zijn. Dat wil dan dus zeggen met een niet fit kind uren wachten totdat je een dokter te zien krijgt. Het overtuigen van de mama's en de sister dat er "gewoon" een griep rondgaat en dat we niets hoeven doen is best lastig.
Thabiso van 4 voelde zich ook niet lekker. Hij had een hoofdpijn in zijn buik vertelde hij.
Vrijdag waren we uitgenodigd door een lerares hier in de buurt om te komen eten. Ik durfde eigenlijk niet meer mee na alle verhalen van Miriam over het eten wat een andere vrijwilligster had gegeten toen ze was uitgenodigd. Ze had aan miriam verteld dat ze nog nooit zoiets walgelijks had gegeten tot die dag. Wat hier bijvoorbeeld echt een lekkernij is: kippenhart, kippenpoten (niet de lekkere kluifpoten, nee echt de poten poten met tenen en al) deze dingen hebben me laatst al de stuipen op het lijf gejaagd toen Buthi de hond van Sr Mike ermee rond liep brrrr.
Ik had me voorgenomen om niets op te eten wat ik niet wilde eten (organen en chickenlegs). Maar ik kon opgelucht ademhalen: we kregen pasta met champignons. Misschien denkt iederen nu Hu......pasta. Deze lerares heeft bij de nonnen gewoond in Swaziland en deze nonnen waren italiaans.
Zaterdag gingen we weer op pad voor 2 dagen. Ik dacht echt dat ik niet mee zou kunnen zo beroerd was ik, maar ik had ook heel slecht geslapen dus hup de auto in en slapen tot aan het wildpark (+paracetamol) en toen kwam ik weer tot leven.
Vrienden van Miriam waren mee (hem kende ik van vorig jaar) Phiwa en zijn vriendin Nontobeko. Op zaterdag hebben we de hele dag rondgereden in Hluhluwe/umfolozi national park. We hadden een super dag. Het was bewolkt, niet te warm, niet te koud en de waterplaatsen waren allemaal gevuld met water. Het was super mooi groen en overal groeiden bloemen. We hebben zo ontzettend veel dieren gezien. Echt top. In totaal wel meer dan 30 neushoorns.
En leeuwen....nou ja we zagen autos staan dus wij erop af. We vroegen de eerste auto wat er te zien was. Een vrouw begon te vertellen dat er 8 leeuwen waren die even daarvoor nog vlak bij de weg waren maar dat de mensen in de auto voor ons zo dom waren om uit de auto te gaan.....jawel jullie lezen het goed. Er zijn leeuwen en dan ga je uit de auto. Helemaal gestoord (en ytje het waren niet eens sushi's). De leeuwen gingen er toen vandoor en lagen verderop in de bush. De mazzel die wij hadden was dat er een zebra langs kwam en een van de leeuwen keek even geinteresseerd op en net op dat moment kon ik mooi een foto maken. Toch bewijs dus!
Verder zagen we vele giraffen, zebra's, pumba's (die varkens uit de leeuwenkoning met de staart recht overeind als ze gaan rennen --> wrattenzwijnen) olifanten, uiteraard impala's buffels en ga zo maar door. voor onze vrienden was het helemaal leuk want zij waren nog nooit op safari geweest.
Bij de souvenirswinkel bij het park zijn we nog even gestopt en (ik durf het bijna niet te vertellen) daar stond de nijlpaard waar ik al zo lang naar op zoek was......en we hadden een zulu jongen mee en hij heeft flink voor mij weten te onderhandelen waarna ik nu ook in bezit ben van een houten nijlpaard!
Daarna zijn we naar St Lucia gereden aan de kust. We hadden daar een huisje gehuurd voor 1 nacht. Eerst wat gedronken op een plek waar je de nijlpaarden en de krokodillen super goed kan zien en daarna lekker pizza gegeten! (jaja dat kennen ze hier ook: St Pizza met mijn favoriet bacon, feta en olijven)
Zondags wilden we naar het strand, maar ik weet niet wat het is....steeds als wij naar het strand willen is het slecht weer. Zo ook zondag. Het was bewolkt en regende van tijd tot tijd. Toch op naar Cape Vidal (via een natuurgebied naar een heel mooi strand). Ik heb me niet in de oceaan gewaagd maar Phiwa en Miriam waren niet uit het water te slaan. Nonto wist niet zo goed of ze het nou leuk vond of niet. Die kreeg een grote golf over zich heen en het duurde vervolgens dagen voordat al het zand weer uit haar haren was.
phiwa wilde per se een fles met oceaan water meenemen. gisteren vertelde hij mij dat ze dat drinken maar dat hij had overgegeven toen hij het gedronken had.....ik moet er echt niet aan denken brrrr. Ik heb maar aangeraden om het niet meer te drinken....
Maandag had ik van Sr Ellen rust gekregen. Ik heb heerlijk een boek gelezen en zitten kletsen met iedereen. Sr Ellen zat mij de hele tijd te plagen door een nieuwe diagnose op mij te plakken. Het begon met dat ze kwam testen of ik geen hersenvliesontsteking had (nekstijfheid). Daarna liet ik haar een vage allergische reactie op mijn buik zien. Ze zat er naar te kijken en zei: dit is eigenlijk nog interessanter en ze gaf me vervolgens de diagnose rode hond. Ze had vooral lol om mijn rode wangen en vroeg of ik wel zon had gezien het weekend. tijdens de lunch had ze weer een andere diagnose: malaria. We hebben er gewoon hard om gelachen omdat het gewoon een griep was.
's avonds kwam 1 van de mama's mij halen omdat 1 van de jongens gevallen was. Hij had een gat in zijn hoofd en ze wilden hem mee naar het ziekenhuis nemen. Een goede inspectie vertelde mij dat ik het prima kon repareren met hechtpleisters (lang leve een goede eerstehulpset). De mama's waren er niet van overtuigd maar gelukkig was Sr Ellen in de buurt om mijn idee te bevestigen. Sr Hedwig was er ook en het arme jong (sphe ziet er uit als 3 jaar maar is al 7) zag haar en begon heel hard te huilen. Vervolgens wilde hij mij niet meer loslaten. Over een paar dagen kunnen we het resultaat bewonderen......
Heb afgelopen week een goed gesprek met Sr Ellen gehad,vandaag kwam ze naar me toe om te vertellen dat ik vanaf morgen 's avonds op het klooster mee kan eten. Heel lief van ze!
Tsja en verder is er eigenlijk niet zoveel gebeurd.
Miriam gaat morgen weg. Jammer!
Ik wil zaterdag graag nog 1 dag naar het wildpark en ben nog op zoek naar gezelschap. Sr Ellen is aan het kijken of ze mee kan maar ze heeft veel werk te doen. Ze vond het heel erg leuk dat ik haar vroeg om mee te gaan! Anders zijn er genoeg anderen die graag mee willen!
Tot zover maar weer!
Susanne
Hoe het hier verder gaat: Goed hoor. Ik heb de griep van de kinderen gekregen en ben vanaf vorige week woensdag tot afgelopen maandag ziek geweest, maar dat hield me niet in bed hoor...maar ik was verre van fit.
Een aantal kinderen hebben de griep ook te pakken en zijn niet fit. Ik loop vooral te vertellen dat ze niet naar de dokter hoeven (de mama's en ook de non die overdag bij de kinderen is (Sr Margaret 26 jaar oud) willen gelijk naar de dokter zodra de kinderen maar zeggen dat ze niet helemaal lekker zijn. Dat wil dan dus zeggen met een niet fit kind uren wachten totdat je een dokter te zien krijgt. Het overtuigen van de mama's en de sister dat er "gewoon" een griep rondgaat en dat we niets hoeven doen is best lastig.
Thabiso van 4 voelde zich ook niet lekker. Hij had een hoofdpijn in zijn buik vertelde hij.
Vrijdag waren we uitgenodigd door een lerares hier in de buurt om te komen eten. Ik durfde eigenlijk niet meer mee na alle verhalen van Miriam over het eten wat een andere vrijwilligster had gegeten toen ze was uitgenodigd. Ze had aan miriam verteld dat ze nog nooit zoiets walgelijks had gegeten tot die dag. Wat hier bijvoorbeeld echt een lekkernij is: kippenhart, kippenpoten (niet de lekkere kluifpoten, nee echt de poten poten met tenen en al) deze dingen hebben me laatst al de stuipen op het lijf gejaagd toen Buthi de hond van Sr Mike ermee rond liep brrrr.
Ik had me voorgenomen om niets op te eten wat ik niet wilde eten (organen en chickenlegs). Maar ik kon opgelucht ademhalen: we kregen pasta met champignons. Misschien denkt iederen nu Hu......pasta. Deze lerares heeft bij de nonnen gewoond in Swaziland en deze nonnen waren italiaans.
Zaterdag gingen we weer op pad voor 2 dagen. Ik dacht echt dat ik niet mee zou kunnen zo beroerd was ik, maar ik had ook heel slecht geslapen dus hup de auto in en slapen tot aan het wildpark (+paracetamol) en toen kwam ik weer tot leven.
Vrienden van Miriam waren mee (hem kende ik van vorig jaar) Phiwa en zijn vriendin Nontobeko. Op zaterdag hebben we de hele dag rondgereden in Hluhluwe/umfolozi national park. We hadden een super dag. Het was bewolkt, niet te warm, niet te koud en de waterplaatsen waren allemaal gevuld met water. Het was super mooi groen en overal groeiden bloemen. We hebben zo ontzettend veel dieren gezien. Echt top. In totaal wel meer dan 30 neushoorns.
En leeuwen....nou ja we zagen autos staan dus wij erop af. We vroegen de eerste auto wat er te zien was. Een vrouw begon te vertellen dat er 8 leeuwen waren die even daarvoor nog vlak bij de weg waren maar dat de mensen in de auto voor ons zo dom waren om uit de auto te gaan.....jawel jullie lezen het goed. Er zijn leeuwen en dan ga je uit de auto. Helemaal gestoord (en ytje het waren niet eens sushi's). De leeuwen gingen er toen vandoor en lagen verderop in de bush. De mazzel die wij hadden was dat er een zebra langs kwam en een van de leeuwen keek even geinteresseerd op en net op dat moment kon ik mooi een foto maken. Toch bewijs dus!
Verder zagen we vele giraffen, zebra's, pumba's (die varkens uit de leeuwenkoning met de staart recht overeind als ze gaan rennen --> wrattenzwijnen) olifanten, uiteraard impala's buffels en ga zo maar door. voor onze vrienden was het helemaal leuk want zij waren nog nooit op safari geweest.
Bij de souvenirswinkel bij het park zijn we nog even gestopt en (ik durf het bijna niet te vertellen) daar stond de nijlpaard waar ik al zo lang naar op zoek was......en we hadden een zulu jongen mee en hij heeft flink voor mij weten te onderhandelen waarna ik nu ook in bezit ben van een houten nijlpaard!
Daarna zijn we naar St Lucia gereden aan de kust. We hadden daar een huisje gehuurd voor 1 nacht. Eerst wat gedronken op een plek waar je de nijlpaarden en de krokodillen super goed kan zien en daarna lekker pizza gegeten! (jaja dat kennen ze hier ook: St Pizza met mijn favoriet bacon, feta en olijven)
Zondags wilden we naar het strand, maar ik weet niet wat het is....steeds als wij naar het strand willen is het slecht weer. Zo ook zondag. Het was bewolkt en regende van tijd tot tijd. Toch op naar Cape Vidal (via een natuurgebied naar een heel mooi strand). Ik heb me niet in de oceaan gewaagd maar Phiwa en Miriam waren niet uit het water te slaan. Nonto wist niet zo goed of ze het nou leuk vond of niet. Die kreeg een grote golf over zich heen en het duurde vervolgens dagen voordat al het zand weer uit haar haren was.
phiwa wilde per se een fles met oceaan water meenemen. gisteren vertelde hij mij dat ze dat drinken maar dat hij had overgegeven toen hij het gedronken had.....ik moet er echt niet aan denken brrrr. Ik heb maar aangeraden om het niet meer te drinken....
Maandag had ik van Sr Ellen rust gekregen. Ik heb heerlijk een boek gelezen en zitten kletsen met iedereen. Sr Ellen zat mij de hele tijd te plagen door een nieuwe diagnose op mij te plakken. Het begon met dat ze kwam testen of ik geen hersenvliesontsteking had (nekstijfheid). Daarna liet ik haar een vage allergische reactie op mijn buik zien. Ze zat er naar te kijken en zei: dit is eigenlijk nog interessanter en ze gaf me vervolgens de diagnose rode hond. Ze had vooral lol om mijn rode wangen en vroeg of ik wel zon had gezien het weekend. tijdens de lunch had ze weer een andere diagnose: malaria. We hebben er gewoon hard om gelachen omdat het gewoon een griep was.
's avonds kwam 1 van de mama's mij halen omdat 1 van de jongens gevallen was. Hij had een gat in zijn hoofd en ze wilden hem mee naar het ziekenhuis nemen. Een goede inspectie vertelde mij dat ik het prima kon repareren met hechtpleisters (lang leve een goede eerstehulpset). De mama's waren er niet van overtuigd maar gelukkig was Sr Ellen in de buurt om mijn idee te bevestigen. Sr Hedwig was er ook en het arme jong (sphe ziet er uit als 3 jaar maar is al 7) zag haar en begon heel hard te huilen. Vervolgens wilde hij mij niet meer loslaten. Over een paar dagen kunnen we het resultaat bewonderen......
Heb afgelopen week een goed gesprek met Sr Ellen gehad,vandaag kwam ze naar me toe om te vertellen dat ik vanaf morgen 's avonds op het klooster mee kan eten. Heel lief van ze!
Tsja en verder is er eigenlijk niet zoveel gebeurd.
Miriam gaat morgen weg. Jammer!
Ik wil zaterdag graag nog 1 dag naar het wildpark en ben nog op zoek naar gezelschap. Sr Ellen is aan het kijken of ze mee kan maar ze heeft veel werk te doen. Ze vond het heel erg leuk dat ik haar vroeg om mee te gaan! Anders zijn er genoeg anderen die graag mee willen!
Tot zover maar weer!
Susanne
-
18 November 2010 - 16:45
Annemieke:
Heerlijk verhaal Suus!!! Dikke kuss -
18 November 2010 - 17:09
Elizabeth:
Hee, geen minuut gedacht dat jij niet zou slagen..... En anders had je altijd nog schrijfster kunnen worden;-)
Mooie verhalen! Nu, met de wetenschap dat je bul in de tas zit heerlijk genieten van de weken die gaan komen! Veel plezier! -
18 November 2010 - 18:05
Manon:
Super goed en heel hartelijk gefeliciteerd dokter Susanne! Echt heel erg tof! Ga maar vast oefenen op je praatje :P.
Verder leuk je verhalen te lezen. En ik begrijp dat je griep gelukkig over is. Geniet ervan en gaarne in gezonde toestand! Liefs vanuit Groningen -
18 November 2010 - 20:45
Joke Van Der Hoop:
van harte gefeliciterd met het behalen van je diplma's -
19 November 2010 - 10:42
Ytje:
Hey Dokter Rupert junior,
Hadden de leeuwen geen zin in een stukje mensenvlees haha.
Nog van harte gefeliciteerd en leuk om je verhalen te lezen.
groetjes van mij en de rest van de familie Sikkema
-
19 November 2010 - 11:59
Monique:
Susanne, van harte gefeliciteerd! Kun je straks in 2011 lekker bij ons aan de slag! Super gedaan. Verder weer leuk verslag, je moet wel wat info achter houden anders hebben we straks geen gespreksstof mee....ahum! -
19 November 2010 - 14:38
Mieke:
Gefeliciteerd!!!
Toch heb je je studie snel gedaan. Knap hoor.
Ik ga al rond kijken of ik iets leuks in de winkels zie. Binnenkort samen winkelen?
Wat een overgang..... Geniet nog van de weken dat je daar bent.
Liefs -
19 November 2010 - 20:16
Robert:
Gefeliciteerd hoor.
Ik was gisteren bij het afstuderen van Renske, Marjan en Marrit. Wanneer ben jij aan de beurt, eind december?
Geniet nog maar intensief van de laatste 3 weken en tot ziens in Groningen. -
20 November 2010 - 08:07
Madeleine:
he, he eindelijk dokter.!!!! gefeliciteerd.Hoef je gelukkig ook niet meer te solliciteren bij bakker Bart. have fun . -
21 November 2010 - 11:02
Sas & Ron:
He Dokter Rupert II,
Gefeliciteerd !!! Groeten vanuit een koud en mistig Helmond.
Groeetn Sas & Ron & Kinderen -
22 November 2010 - 15:16
Alberta:
Heb nu al je reisverhalen gelezen! Wat een geweldige tijd heb jij daar!
En van harte gefeliciteerd met het behalen van je bul! Natuurlijk ben jij geslaagd!
Veel plezier nog daar en tot ziens in de Tjongerschans volgend jaar. -
22 November 2010 - 21:58
Anke:
Hej Susanne!
Gefeliciteerd!! Top!
Vind t erg leuk om je verhalen te lezen!
xx -
24 November 2010 - 19:26
Laurien:
Super gefeliciteerd! Echt super dat je je je opleidig zo netjes hebt kunnen afronden! Geniet ervan. Liefs
